Het is dus toch waar....

28 september 2009

Onlangs kocht ik nietsvermoedend het oktobernummer van het maandblad “Psychologies”. Gezien de fase waarin ik me momenteel bevind, kon ik een tijdschrift dat op de voorpagina kopt met “Find work you love”, “Emotional rescue: how to survive a crisis”, “You become more who you are the older you get” en “Relationships: discover your secret sexual self” niet laten liggen.

Blader blader, mooie foto’s, een paar achtergrondartikelen, leuke columns en voila, daar waren ze, op pagina 65: vier dikke glimmende zwarte strepen van elk 0,5 cm breed en zo’n 9 cm lang, die op brute wijze de vrouwelijke vormen in een openvallende beha van de grote zwart-wit foto wegvaagden. Huh? Ik hield de pagina schuin tegen het licht en het was overduidelijk: hier was iemand uiterst vakkundig te werk gegaan met een dikke marker. Pagina 68 en 69 plakten zelfs tegen elkaar aan, ook hier om een paar borsten naar het land van de verboden verlangens te verbannen.

Ik had van dit fenomeen gehoord, al jaren voordat we naar Dubai vertrokken, ik heb er toen nog om gelachen en dacht dat het een grap was. In gedachten zag ik destijds al een aantal vrouwen in abaya driftig duizenden tijdschriften met hun allesvernietigende marker bewerken. Tot nu toe had ik hier in Dubai zoiets nog nooit gezien maar het blijkt dus toch waar….

Naar alle waarschijnlijkheid heb ik in het eerste jaar hier in Dubai al met deze vorm van censuur te maken gehad maar dat is niet echt meer te achterhalen. Als afscheidgeschenk had ik namelijk van een aantal vriendinnen in Nederland een jaarabonnement op de Linda gekregen. Ik heb er nooit een van gezien en toch zijn ze allemaal netjes verzonden. Bij navraag bleek dat ze, behalve in Nederland, ook naar het buitenland in de bekende doorzichtige plastikjes worden verzonden. En zoals de trouwe lezers weten, laten de voorpagina’s vaak niets aan verbeelding over. Op de omslag van een van de nummers uit het (waarschijnlijk) weggecensureerde jaarabonnement waren zelfs sexpoppen afgebeeld met daarbij onze EO-sexidool Arie Boomsma in strak broekje... not accepted here, now way!

Ik heb er de Linda trouwens op geattendeerd en gesuggereerd voor islamitische landen een ondoorzichtige envelop te gebruiken. M’n vriendinnen kregen netjes hun geld terug en ik een ketting als aandenken. Een van de meiden zei nog: “Nou, die heb je snel uit!”

Al met al weer een bijzondere ervaring op een doodgewone dag, never a dull moment in Dubai. “Gaat het weer een beetje, meneer Droge?”...

(Christine, geschreven voor de Hollandse Nieuwe)

2 comments:

Anonymous said...

leuk verhaaltje, is het echt allemaal zo gegaan? Maar had wel al het idee, dat hier niet veel door de beugel kon. Ja elk land heeft zo zijn beperkingen, maar daar leer je mee leven lijkt me...toch.....
Groet van Margreet

Miranda said...

Dit soort dingen lijken ook mij zeer frustrerend overgens....want het lezen van een Nederlands blad houd ons een beetje verbonden met het thuisfront. Groetjes vanuit Virginia

Archief blog